Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Zijn willekeurige reiservaringen dood?
Een paar weken geleden las ik een geweldig artikel over de dood van willekeurige reiservaringen. Wandering Earl heeft fantastisch werk geleverd door een levendig en realistisch beeld te schetsen van een willekeurige ervaring van iets dat je zou kunnen overkomen als je jezelf open en flexibel houdt en een gewillige houding hebt.
Helaas lijken deze willekeurige reiservaringen, begeleid door iPhones en reisgidsen, voor veel reizigers tot stilstand te komen.
Dus ik wilde een kleine willekeurige reiservaring delen die werd veroorzaakt door een gebrek aan planning, een houding van flexibiliteit en gewoon een paar stappen zetten uit nieuwsgierigheid om te zien wat er zou kunnen gebeuren.
Een willekeurige reiservaring in China
Ik maakte een ontspannen fietstocht door het prachtige landschap van Yangshuo, China.
De serene Yulong-rivier baant zich een weg door het ruige karstberglandschap terwijl rijstvelden zich een weg banen door de prachtige vallei.
De schoonheid deed me denken aan een kruising tussen de Batad-rijstterrassen in de Filipijnen omringd door gelijkaardige kalkstenen bergen in Halong Bay, Vietnam.
Toen besloten we de fietsen te stoppen en een paar foto's te maken van een dame die op het punt stond een gigantische kar rijst van het veld naar binnen te rijden.
We bespiedden haar terwijl ze de rijst vastbond met een klein stukje touw.
Ze glimlachte naar ons.
Toen gebeurde het ongeval.
Ze raakte een kleine hobbel en de bovenste zware kar met rijststengels viel met een dreun op de grond.
Ok, er vielen echt ongeveer 5 bundels van de kar en op de grond.
Ze zuchtte een beetje grinnikend, waarmee ze aangaf dat ze wist dat het ging gebeuren, maar hoopte dat het niet zou gebeuren.
Puur instinct rende ik naar haar toe en begon haar op alle mogelijke manieren te helpen. Het duurde in totaal ongeveer 1 minuut om haar bundels terug op haar gigantische kar te krijgen en ze weer vast te binden met touw.
Haar gezicht lichtte op van geluk en ze raakte opgewonden van het spreken van Chinees met de snelheid van het licht.
Geen van ons begreep er niets van.
Gelukkig gebruikte ze ook enkele handgebaren - een daarvan was het universele teken van "kom met me mee".
We volgden een paar honderd meter waar ze haar kar neerzette en ons naar haar huis bracht in een kleine rijstboerennederzetting.
Het huis was een typisch Chinese woning in landelijke stijl; Het interieur van het huis leek onvoltooid en stond vol met minimaal meubilair.
Haar moeder en een paar andere gezinsleden waren aan het relaxen en slapen in het huis toen we binnenkwamen. Ze begroetten ons opgewekt.
Op dat moment had ik nog steeds geen goed idee van wat er ging gebeuren, of waarom ze ons bij haar thuis had uitgenodigd.
We namen plaats op kleine houten krukjes toen ze de keuken in glipte. Ze kwam terug met een paar papieren bekertjes water en een vergiet vol gedroogde pinda's die ze ons gebaarde te eten.
Er was ook een dienblad met zelfdrogende watermeloenzaden waar we aan knabbelden.
Ze verdween weer de keuken in en kwam deze keer terug met kommen zelfgekweekte rijst van het veld (in papvorm), een paar stukjes kool en een klein kloddertje chilisaus voor de smaak.
De rijst was koud, maar het was een onvervalste smaak van pure rijst, volledig geserveerd uit de vrijgevigheid van een willekeurige dame.
Ik heb de Mickey Mouse-lepel!
We konden elkaars woorden amper verstaan, maar sommige vormen van communicatie zijn universeel.
Ik glipte de voordeur van het huis uit en terwijl ik naar het prachtige landschap staarde, begon ze mijn cameratas te vullen met de rest van de pinda's om mee naar huis te nemen!
Hoewel ik weigerde, omdat ik de pinda's niet wilde aannemen van een familie die niet veel had, zouden ze me niet laten gaan zonder hen.
Gesteund door haar vrijgevigheid drong ze aan.
Willekeurige reiservaringen zijn nog steeds springlevend, we moeten gewoon flexibel zijn en ze laten ontrafelen zoals het hoort!
Heb je recente willekeurige ervaringen gehad?
Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Aanbevolen
Een reis door Varanasi, een stad van leven en dood, in foto's
Een foto-essay en avontuur over leven en dood in Varanasi, India, een van de heiligste hindoeïstische steden van het land.
Bun Mam: nog een noedelsoep die je in Saigon moet eten
Bun mam (bún mắm) is alweer een noedelsoep, deze gemaakt met gefermenteerde vissaus, die je moet proberen als je in Saigon, Vietnam bent. Genieten!
